14 lutego cały świat, niezależnie od płci i wieku, czci św. Walentego – patrona zakochanych. Uczucie miłości nie jest obce i naszym uczniom, dlatego w tym dniu, z inicjatywy Samorządu Uczniowskiego, połączone siły uczniów z klasy V i VI przedstawiły i zaprezentowały krótki montaż słowno-muzyczny z miłością w roli głównej. Popłynęły słowa ks. Twardowskiego, Sienkiewicza, św. Pawła o urokach, blaskach ale i cieniach miłości, zakochania. Nie zabrakło też szlagierów opiewających miłość takich jak „Kochać” Piotra Szczepanika czy „Zawsze tam gdzie ty” zespołu Lady Pank. Dopełnieniem całości było wręczenie listów walentynkowych. Otrzymali je nie tylko uczniowie i uczennice, ale też i nauczyciele, bo, jak już wspomnieliśmy, Amor spotyka ludzi w różnym wieku. I choć Dzień Zakochanych trwa bardzo krótko, my zamierzamy promować miłość każdego dnia po to, by żyło się piękniej…

Ks Jan Twardowski, „Miłość”
Jest miłość trudna
jak sól czy po prostu kamień do zjedzenia
jest przewidująca
taka co grób zamawia wciąż na dwie osoby
niedokładna jak uczeń co czyta po łebkach
jest cienka jak opłatek bo wewnątrz wzruszenie
Jest miłość wariatka egoistka gapa
jak jesień lekko chora z księżycem kłamczuchem
jest miłość co była ciałem a stała się duchem
i ta co nie odejdzie – bo znów niemożliwa

Kochanie to niedola ciężka, bo przez nie człek wolny niewolnikiem się staje. … Kochanie to kalectwo, bo człek jak ślepy, świata za swoim kochaniem nie widzi… Kochanie to smutek, bo kiedyż więcej łez płynie, kiedyż więcej wzdychań boki wydają? …. Kochanie to choroba, gdyż w nim jako w chorobie twarz bieleje, oczy wpadają, ręce się trzęsą i palce chudną, a człowiek o śmierci rozmyśla albo jak w obłąkaniu za zjeżoną głową chodzi, z miesiącem gada, rad miłe imię na piasku pisze. …. Jeśli miłować ciężko, to nie miłować ciężej jeszcze, bo kogóż bez kochania nasyci rozkosz, sława, bogactwa, wonności lub klejnoty?