Maria Skłodowska-Curie urodziła się 7 listopada 1867 roku w Warszawie.

     Jej ojciec Władysław Skłodowski był wykładowcą fizyki, matka Bronisława z Boguskich – przełożoną szkoły dla dziewcząt. Maria jako najmłodsza z pięciorga rodzeństwa, rozwijała się szybko w atmosferze wyjątkowo sprzyjającej wczesnemu zrozumieniu tych istot wartości, jakie dąć może życie umysłowe i praca naukowa. Ojciec utracił pracę za sprzeciw wobec władzy rosyjskiej (Polska wówczas była pod zaborami), a gdy Maria miała 11 lat zmarła jej matka. Maria kształciła się początkowo na pensji prywatnej, a następnie w gimnazjum rządowym w Warszawie, które ukończyła w roku 1883 ze złotym medalem. W tym czasie kobiety w Polsce nie mogły studiować na uniwersytecie, Maria pracowała więc jako guwernantka, aby zaoszczędzić pieniądze na studia w paryskiej Sorbonie. Okazała się niezwykle utalentowaną studentką. W roku 1891 uzyskała licencjat nauk fizycznych, rok później matematycznych. W roku 1895 poślubiła znanego fizyka francuskiego Piotra Curie (1859-1906), z którym łączyło ją uczucie, wspólnie zainteresowania i prace naukowe.

     Maria Skłodowska-Curie spędziła całe życie na badaniu substancji radioaktywnych i zgłębianiu zjawiska promieniotwórczości. Zbudowała ona przyrząd do pomiaru promieniotwórczości i odkryła, że minerał zwany bledną smolistą (uranit, rudan, z której otrzymuje się uran) jest tysiąckroć bardziej aktywny niż sam uran. Usiłowała, więc dowieść, dlaczego jest aż tak aktywny promieniotwórczo. Maria i Piotr sprowadzili do Paryża z kopalni austriackiej całe tony uranitu. Pracowali bez wytchnienia w zimnej szopie, próbując wydzielić znikomą ilość nieznanego pierwiastka, który nazwali polonem, a następnie wyodrębnili pierwiastek nazwany radem. Za to osiągnięcie otrzymali wspólnie w 1903r. Nagrodę Nobla.

       1 kwietnia 1906 roku w wyniku wypadku, wpadając przez nieostrożność pod rozpędzony pojazd, zmarł Piotr Curie. Maria kontynuowała pracę sama, badając własności radu i polonu oraz metody otrzymywania i oczyszczania pierwiastków promieniotwórczych. W 1911 r. otrzymała Nagrodę Nobla po raz drugi. Na opuszczone przez Piotra stanowisko kierownika katedry fizyki Uniwersytetu Paryskiego powołano wówczas Marię, jego małżonkę. W latach pierwszej wojny światowej Maria oddała swe siły i wiedzę walczącej armii francuskiej. Mimo, że los związał jej życie z Francją, zawsze utrzymywała ścisłe kontakty z krajem ojczystym. Zainicjowała ona budowę Instytutu Radowego w kraju.

      Maria Skłodowska-Curie zmarła dnia 4 lipca 1934 roku na białaczkę spowodowana najprawdopodobniej silnym napromieniowaniem.

12.11.2017 

Wizyta wnuków Patronki Naszej Szkoły- Hélène Langevin-Joliot oraz Pierre’a Joliot

     Za nami niecodzienne wydarzenie- „Niezwykłe spotkanie”. Data 12 listopada 2017 roku pozostanie jedną z najważniejszych w historii naszej szkoły. Mieliśmy zaszczyt gościć w naszej szkole Hélène Langevin-Joliot – profesor fizyki jądrowej oraz Pierre’a Joliot – biochemika, professor College de France i członka Francuskiej Akademii Nauk z żoną -Wnuki Marii Skłodowskiej-Curie.
        Poczet Szkoły Podstawowej im. Marii Skłodowskiej-Curie w Zawieprzycach pełnił wartę honorową przy grobowcu Rodziny Skłodowskich na cmentarzu w Kijanach, gdzie rozpoczęła się sentymentalna podróż naszych gości. Spacer śladami Marii Skłodowskiej po zakątkach zespołu Pałacowo-Parkowego w Zawieprzycach zakończył się spotkaniem Wnuków Marii Skłodowskiej-Curie ze społecznością szkolną, w czasie którego uczniowie opowiadali o związkach Rodziny Skłodowskich z Zawieprzycami. Był też czas na wspólne oglądanie rodzinnych fotografii, opowiadanie anegdot, wspomnień, zwiedzanie szkoły, długie rozmowy, dzięki którym odkryliśmy, że łączą nas poglądy na życie, pracę i wspólne przekonanie, którego istotę podkreślił Pierre Joliot. Potwierdził, że nie każdy musi zostać naukowcem na miarę Marii Skłodowskiej, ale każdy może zostać po prostu dobrym naukowcem lub mechanikiem , sprzedawcą, lekarzem czy nauczycielem. Warunkiem

 jest pasja do tego, co robi i dołożenie starań, aby zostać dobrym człowiekiem.
        Kolejnym punktem pobytu w Zawieprzycach było spotkanie z Chorągwią Zamku w Zawieprzycach, która swoimi opowieściami, barwnymi strojami przybliżyła uczestnikom historię i kulturę epoki Jana III Sobieskiego. Dziękujemy za uświetnienie naszego spotkania.
       Następnego dnia mieliśmy zaszczyt uczestniczyć w konferencji z udziałem Hélène Langevin-Joliot oraz Pierre’a Joliot i jego żony zorganizowanej na UMCS.
       To niezwykłe spotkanie, które zapoczątkowało dalszą współpracę, pozostawi ważny ślad w świadomości naszych uczniów i całej społeczności szkolnej.